10 Anam, Babam ve Şamil 1

1/:
Ya Yakhya!
Dokunma Meryem'ine Yarusalem'in...
Ağaçlar kutlu meyvelere dursun.
Ürününü yapraklarıyla örten incirdir,
Ağacın güneşle güreşmek için çırpınışı boşadır
Farkını arama yaşadığın benzer karelerin,
İçindeki galaktik galeride Ya Yakhya,
Biz hep böyleydik anam, babam ve Şamil,
Ama görmüyorduk kamil olanı insanda.
Kendi ciğerimizden sızan aslanı tilki diye,
Gömüyorduk ölümün galerilerine.
Bana öğrettiklerin aslında özüydü kaselerin,
İnsan kendinin öğrencisi olmalıymış meğerse.
İstediğidir Kara ölüm zenaatkarının,
Bir doğanın arkadaşlığı ölenle...
Eğer kalmışsa yüreğinde bir parça mavi,
Kırık gözyaşlarına bulamalısın onu.
Islanman mukadderdir çünkü nisanda,
Burada bir insanda saklıysa aradığın,
Bulunması pek güç demektir.
Çünkü gülüşüne salıncak diye kurulan,
Darı Kara Ali'dir.
Binen uzağa gidemez,
Yükselemez kevser diyarına.
Her yol önce girer karanlıklara...
Ya da ateş fışkıran kuyu-yu gayya.
Ey Yakhya...