ömer çetinkaya congeri şiirleri
1-Ü S T AD I M (Hz Bediüzzaman)
1-M.M.M.
Sana ben yüreğimden,
Bedence kırk yerimden,
Bağlanmışım serimden,
Artık sana Ü S T A D I M..
Bu Dünyam aydınlandı, seni tanımam ile.
Öğrendim Nur’larından, Dünya bize nafile.
Sen olmasan bu sahra, bana zından olurdu.
Risale’ler olmasa, gözlerim kör olurdu.
Allah(cc) ın seni bize, Nur’dan şelâle kılmış.
Risele-i Nur’larla, çok kul İmanlı olmuş
Bediüzzaman Said Nursi, verdi asrımıza dersi.
Almayanlar gaflettedir,tüm Dünyayı yaptı kürsü...
2-M.M.M
Yolumu aydınlattın,
Ömrüme manâ kattın,
Cana mihmandar yaptın,
Artık seni Ü S T A D I M.
Dünya’ya dest-in çektin, tam küfrün zirvesinde.
Canını feda kıldın, heder ettin serinde.
Dize geldi önünde, ceberrutlar zalimler.
Ağzına alamıyor, seni güçlü alimler.
“Güzel gör, güzel düşün”, düsturûnu Dünyaya.
Öğrettin sen Üstadım, tatbik edip hayata.
Bediüzzaman Said Nursi, Efendime ayna oldu.
Yüreğimi aydınlattı, yer yüzü Kur-an la doldu...
Devamı var.
Ömer ÇetinkayaKayıt Tarihi : 24.6.2011 19:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)