' 1-merhaba' sonsuzluğum…'

Yırtıldı gökyüzü, gölgemin çığlığında,
Işığımı sakladım, kaldırımların eskimiş yüzlerine
Hasretim insanlık kadar eski
Sevdam tarih kadar sonsuzdu AŞK'a
İşte bu yüzdendi
Çığlığımın yankılanması semanın derinlerinde

/ Ve …
Bir kent çözdü yakasını
Gizlerine yüklerken hayatın tonlarını
Gürültünün terki göbeğinde kıstırıldı arzuları.
Dikildi ay şavkında Aşk'ın atlas yorganı
Keskin bir dilin, ipliksiz iğnesi ile.
Döllendi şiir, dem örtüsü ile
Doğdu sessizliğin diline kıpkırmızı.
Uzanıp yatıverdi aşkın memelerine,
Emzirilmeyi bekledi, tutkulu gözlerle.
Sırtından süzüldü ter damlaları,
Soluk soluğa kurumuş teninde.
Unutulan yeşil, tutsak gözlerde. /

Yakamozun tenindeki ışıkla,
Diline prangalı sözcüklerle,
Tüm geç kalmışlığın ile,
Ne varsa çağırdığım dünden bu güne
Özlem dediğim, AŞK dediğim…
Susuzluğumda, Sonsuzluğumda
Bakışlarına yamanmış aşk sağnağı imiş.
Ilgıt ılgıt yağdı çatlamış toprağıma
Islak toprak kokusu yayıldı damarlarıma
Sustu doğa, pusarken isyan geç kalmış aşka
Hoş geldin…
Merhaba Son/su/suzluğum…

Neşe 08.03.2015 12.36