Bir demet papatya topladım tepelerden,
İndirdim meleklerle birlikte evime.
Öyle zor gitti ki ellerim vazoya.
Kurumalarına izin vermeyecektim.
Her düşen beyazlık damla damla canımdı.
Biliyordum eriyordum günden güne
Elimden geleni vermeliydim.
Darda mı başın tanımadığım?
Bir damlam sende kalsın.
Bir beyaz daha düştü masama.
Azalıyordu hızlı zamanla,
Sulasam da damla damla
Benim dermansızlığımla.
Ölüyordu beyazlar yavaş yavaş.
Sanki dostumdu üzmek istemeyen
Vermeliydim bir damla daha.
Uzattım elimi,aldım avuçlarıma;
Cansızdı benim gibi.
İstemiyordum beyazla birleşsin kaderimiz.
Melekler şehirde soluyamazdı.
2001 Ankara
Arzu BağrıaçıkKayıt Tarihi : 28.3.2006 03:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!