Zaman mefhumunun maddesel değişiminin yüzüne akseden yorgunluğunun izlerini,
hazan mevsiminde yere düşen sararmış yapraklarda gördüğünde,
dün ve bugüne bir köprü kuracaksın.
Onca fırtına deprem,sel ve karakışın ardından bıraktığı bir çınar ağacının direnişiyle büyülenecek,
inadına yaşamaya alışacaksın.
Senki; bir ağaç gibi korunmasız olmadığının bilinciyle silkelenip,
ruhuna ve kalbine umuttan bir duvar örecek,hayatın seni yıpratmasına izin vermeyeceksin.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
