koyunları kaybeder Ali çoban.
Korur diye koşar gider imama.
Akşam üstü imam inmiş camiye.
Köylü hazır yani cemaat tamam....
Saf çekilir imam durur namaza.
Müezzinden, iki rekaat kaza...
Çoban Ali o an girer içeri.
Köy halkını görmemiş, çoktan beri...
İmama der al şu keskin bıçakla.
Bir gecelik kurdun ağzını bağla.
Çok yorgunum bu kurtlar oldu bela.
Koyunları kaybetmişim dağlarda!
O an imam biraz kararsız kalır,
Nihayet bıçağı Ali'den alır.
Malı olan tespihine davranır,
Kurdun ağzı çok sıkıca bağlanır. ..
Gece olur köylü uyur sabaha.
Çoban Ali tenbih eder bir daha
Güneş ile herkes koşar koyuna.
Tilki demiş ,günah kurdun buyuna...
Sırtlan demiş herkes çeker soyuna...
Kayıt Tarihi : 30.3.2017 21:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!