Bu yaralar öldürecek diyordum,
Rönt çekip tabibe varana kadar,
Tabip değil sanki habip mübarek,
Hepsini kuruttu ezana kadar...
Hususi nedenler tek tek soruldu,
Kronik olanlar kenara kondu,
Yıkanıp duruldu tek tek ovuldu,
Fiş kesip randevu alana kadar...
Kalbim tık tık saat gibi çalıştı,
Karaciğer tona hemen alıştı,
Barsaklarım mide ile barıştı,
Tabibim reçete yazana kadar.
İlaçlar yaraya bire bir oldu,
Bir anda gözlerim ışıkla doldu
Mikroplar tarandi hepsi kovuldu
Tam dedim bu sefer fizana kadar....
Mehmet Hanifi Ekici
Kayıt Tarihi : 24.1.2015 13:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!