Hani sıkılırım ya bazen!
Alır başımı giderim uzaklara.
Senin olduğun mekan değil geniş
Dar gelir bana...
Ufukta yolculuklar yaparım,
Dalarım; maviliklere.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
