Ayşe nine sabah erken kalkardı,
Tenekeyi samanlıktan kapardı,
Sürülerin arkasından koşardı,
Ayşe nine hep koşardı,koşardı...
Yaşı yetmiş beşi hayli geçmişti,
Dinçti sanki hayat suyu içmişti,
Arpaları bir başına biçmişti,
Ayşe nine hep koşardı, koşardı...
Gelin damat kıymetini bilmedi,
Hastalandı inadından inmedi,
Çalışarak acıları dindirdi,
Ayşe nine hep koşardı,koşardı...
Ayşe nine bir gün düştü yatağa,
O gün ateş düştü bizim otağa,
Ak kefenle onu verdik toprağa,
Ayşe nine hep koşardı koşardı...
Kayıt Tarihi : 20.2.2014 08:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!