* Burada Ben, Orada Sen

BURADA BEN, ORADA SEN

Burada ben... Sana sürgün
Elinden, yüzünden, sözünden mahrum
Boynu bükük, yüzü dökük
Kıyamete mahkûm
Hasretinden, delilenirim...

Şah damara sızar kör bir testere
Kan tutar dağı taşı
Yeri aşar acı sınırı,
Bilgece bilmezlenirim

Avunmak istercesine
Sımsıkı tutunurak sözüne
İçli bir kahkaha döker, susarım şen şakrak
Avucuna süzülür kırk ikindim

Sıktıkça sıkar boğazı, uyuyan zaman
Gölgeleri sızar sinsi zebanilerin
Sadağımda mahcup umut
Kınından çıkar ağıt
Tevhide durur sesim!
Gecenin tenha sesine inat

Orada sen... Gam dağından indirir naranı
Cehennem kesilir isyanın
Yağmuru çatlar, göz damarılarının
Göğüme salar dalga dalga alazı
Rüzgârın dalar tenimi köşe bucak!

İçinde mahpushane karaltısı
Kuytuların tenha, öpüşsüz
Lisanı lâl sevdanın
İçinde yüzlerce güz

Oysa, sevdiğin zaman
Maviye bulanır ellerin
Cennet kesilirsin
Adın, geçiş biletim mahşerin telaşından
Susadurur hecesi sesimin
Şahtan emin, gönüllüce mata,
Güvenle beklerim

Önce ölmek gerek, dirilmek için
Sen sevdikçe sevmek
Daha sevmek, daha çok sevmek
Boyun eğmek fermana, birliğin
Elinden, ölüme vurgun serim cenneti solur
Ne kadar çiçek varsa serilir kokusu
Nefesinle nefeslenir tenimin buğusu...

24.9.2007, Öznur KARAYUMAK

"GÜNLERDEN VUSLAT" Şiir kitabı ve sesli Şiir albümünden