1 Bir Ömrün Özeti Şiiri - Nafi Çelik

- 2 -

İhtilali yaşadım, daha orta üçteyken,
Ciğerim yandı ama, ne gelirdi ki, elden?

“Deniz taşla dolar mı”, “Silo karton” dediler,
Yatırımcı Başbakan, iki bakan yediler! ...

Şevket Rado hocamdı, bana şiir öğretti,
Aşka şiirler yazdım, şiirler bana yetti…

İnşaatta okudum, şiir ördüm bıkmadan,
Su doldurdum kabıma, yaban ele akmadan…

Yeditepe, Varlık’ta yazmak bana hünerdi,
Kazanmak şöyle dursun, yokluk beni yenerdi…

“Hürbakırköy” gazetem, yokluğa rağmen idi,
Özgürlüğe aşıktım, ruhum bir seğmen idi…

Sivil Havacılığa girişim sürpriz oldu,
Elim ekmek tutunca, heybem şiirle doldu…

Aşık oldum eşime, şiirlerle oynaştık,
Oğlumuz Anız doğdu, kaynaştıkça kaynaştık…

Sonra kızım Didem’i, ne de çok özlemişiz,
İki evlat uğruna ne yürek közlemişiz…

Asker olmak borcumdu, yetmiş beşte ödedim,
Hatıram var Girne’de, “Kıbrıs Türkündür” dedim…

Sonra, “Mersin” diyerek, doğduğum yere geldim,
Yazdım, çizdim, durmadım, koca bir ömrü yedim…

Yazdım diye mahkeme kapısına alıştım,
On İki Eylül vurdu, hukuk dersi çalıştım…

(Devam edecek....)