kabukları nardan soydular.
Ellerinde keskin bıçaklar .
Büyük küçük bir sürü tabak,
Bir de masalar vardı...
Masada çeşit çoktu.
Lakin benim masam yoktu.
Oturdum bir masaya,
Gönül düştü tasaya...
Ne zamanki aç kaldım,
Atı çayıra saldım..
Neden namsızım dedim,
Aslan gibi kükredim.
Ellerinde bıçaklar,
Bellerinde uçaklar,
Kabukları sayıkladılar,
gece sabaha kadar...
...........................................
Kayıt Tarihi : 27.4.2019 10:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!