Gece ayrılacak karanlıklardan
Ay ışığı ekleyeceğim
Deniz kokan saçlarına
Çimen kokan ellerin
Yüzyıl görmüş çınarın
Konacak dallarına
Kaç yüzyıl geçti
Saçlarının kokusu
Hiç aklımdan geçmedi
Artık düşlerimde olmayacaksın
Ateş yanar yüreğimde
İçimde kül olup kalacaksın
Bir ses ayrıldı karanlıktan
Senin duyunca gülüşünü
Bir ışık düştü yere
Mehtabın dal uçlarından
Düşüm dür yalnızlığımda
Yanımı dolduran en son halin
Dilim de ses verdiğim
En çok senin ismin
Ateş yanar yüreğimde
Sabaha çıkmaz kül olur
Benim bu sensiz halim.
20-03-2012
İsmet Bülent TanKayıt Tarihi : 29.3.2012 00:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)