..Yokluğunda,
Sensizliğin beni sarmalayan duygularıyla
Sebebini bilmediğim gizemli gidişinin
Beni tarumar eden gecelerin birinden
Gün sabaha ulaşıyor yine
Yürek delisi oluşumun kaçıncı mevsimi bu.
Kahır dolu kaçıncı sesleniş.
.
....Zamanla geçer demiştin ya
Sanırım geçti yüreğimin darmadağınıklığı,
Kendime gelmeye başladım ne zamandır.
Geçti diyorum ya hani
Öyle böyle değil yırtarak geçti.
Yüreğime yaşattığın acıların
Sırası sana da gelecek elbet.
.
Yanına kalır mı sanıyorsun
Acıların girdabına saldığın yüreğin sızısı
.
Ayları,mevsimleri yılları unuttum
Ağustos da dondum,
Zemheri de yandım yıllarca
Sabahlarım olmadı geceler boyu
Gözlerimden yaş yerine kan geldi
Aynalara bakamaz oldum.
.
Yolumu yönümü kaybettim
Dayanabildiğim kadar dayandım
Acılar içinde tutuştum yandım.
Şimdi içimdeki tüm acıtılmışlıklarımla
Bir veda ya bile gerek görmeden.
.
Seni yaşantınla baş başa bırakıyor
Son defa Doğum gününü Kutluyorum.
...Ve.. bugün seni yüreğimin
''Artık gidebilirsin'' durağından uğurluyorum.
.
Ahmet Nevzat Uçar.
24/ Aralık/2017.. Saat:05:55.
-
.....Doğum günümü
en son şiirin ile çok güzel kutlamışsın sağ ol dostum.
Artık özgür olmana çok sevindim..
senin sevgini hak eden birini bulursun umarım.
.
M.U.
-
Nevzat UçarKayıt Tarihi : 24.1.2017 16:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebriklerim ve saygılarımla.
çok güzeldi...
Kutluyorum..
Saygılar..
Sana duyduğum sevgiyi,
Daha ne kadar sarabilirim içimde,
Bilmiyorum!
Sesinin yok olduğu sesimle,
Seni kendimle bütünleyip,
Kendimce aşkı,
Seni, sensiz yaşıyorum.
Sorma!
“Bu acı boğuyor mu beni?
Sorma!
Niye bu kadar uzak,
Niye içimde böylesine sıcacıksın hala?
Bu sevginin de bir bedeli var elbet,
Ama sen bilmiyorsun!
Ve hiç de bilmeyeceksin!
Yokluğunda seni nasıl seveceğimi…
Aramızdaki engeller,
Sıra sıra dağlar,
Dalga dalga okyanuslar,
Kat kat gökyüzü,
Seni sevmeme engel mi sanıyorsun?
Yanılıyorsun!
Ama yoksun,
Yoksun işte!
Hiç olmayacaksın bundan sonra,
Sana ulaşmak içinde hiç çaba harcamıyor,
Sadece bekliyorum, sahipsiz duraklarda…
Biliyor musun?
Eğer sana ulaşırsam,
Bütün büyümüz bozulacak,
İçimdeki sevgi kanatlanıp uçacakmış gibi…
Birine ihtiyaç duyduğumda,
Yine ilk sen geleceksin aklıma,
Adımsız gidişlerin ardında,
Vedasız bıraktığın duraklar gelecek!
Ey coğrafyası şaşmış sevgili!
Nerelerin topraklarındasın hala?
Nasıl bu kadar acıtabiliyorsun içimi?
Her şeye rağmen,
İçimdeki sıcaklığını yitirmek istemiyorum!
Ey bilinmezlikler ülkesinin ulaşılmazı!
Seni bekler, yüreğime sardığın gidişler,
Ve sen, “Artık gidebilirsin!”
Ne garip bir çelişki değil mi?
İşte size yüz puanlık uzmanlık sorusu…
Acaba,
Giden mi şaşar, yoksa kalan mı coğrafyasını?
Zordur veda sahneleri, sanırım bu vedaları sevmeyenler bekler durur, o bomboş durakları…
Şiir… Ağustos sıcağında dondurdu, kanı damarında…
Zevkti, buluşmak bu şiir ve şairiyle…
Şiirdi hani…
Nicelerine inşaAllah…
Saygı ile…
TÜM YORUMLAR (4)