Burada günler bitmek bilmez.
Güneşin ilk ışıklarıyla kalkarsınız.
Çar çabuk giyinip
Henüz yüzünüzü yıkamadan
Sokağa atarsınız kendinizi.
Baharın müjdecisi kuşlar vardır.
Henüz tomurcuklanmış dallarda.
İlerde kediler, köpeklerle dost olmuş.
Dolaşırlar çöplerde, çıplak ağaç altında.
Siz aldırmazsınız bile...
Kabarmış asfalt yoldan
Uykulu geçersiniz.
Geceden arta kalmış
Dağınık duygularla.
Ve nihayet otobüs
Görülür son durakta.
Huzur mu kalır artık?
7. 30 olunca.
Kayıt Tarihi : 30.6.2019 17:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Arslan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/30/1-30-otobusu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!