VAZGEÇTİM....
Arşınlarken sokağını tenim, sensiz
Kurmaktan düş yorulmuş akıl
bedenim her uzvum
Yorgun her şafak
Ne gücendirmekten seni
ne de ömürden vazgeçtim; közlüyorum (özlüyorum)
Besliyorum, şerh koşulmuş gülüşlerini
Ötelemeden
El yordamı ile sevdiğin tüm meziyetleri sergiliyorum
Gocunmadan gücenmeden terketmeden uzaklaşırken
her lahzan'dan yaşanmışlıktan,susmalarından,senden benden vazgeçiyorum
Uyanınca gözkapaklarına konan sevgiden
Saçlarını her telini okşayan aşk'tan şehvetten
Yaradılış bu Simidin kokusundan ekmeğin tadından
Bakış aranda saklanan şüphe'den... vazgeçiyorum
Susuyorum...
Kansız ve edepsiz akşamlarda
Küsüyorum örtülürken toprağı ölünün
Giydirilirken kefeni
Ben yaşıyorum
susuyorum kan peydahlarken
sevda hasretken
Vazgeçiyor gönlüm yutkunmadan, eğiyor başını
Kısa kol beyaz gömlek
Kıravat ve iğnesi
Dün dünde kaldı nameleri arasında
Sızıyordu gamzelerinden sonra ki sevgili
Hangi şerh hangi hasret hangi özlem hangi düş
Mat donuk ve o kadar özlem
Çığlıktan baskındı metanet
Vazgeçtim... Kopardıklarında kelimelerimi dudaklarından...
Sade, tek ve basit bendim
VAZGEÇTİM...ÇARE_SİZDİM... Tükenirken Kayan yıldızlar
Versac M.K.
His Kaybı MkKayıt Tarihi : 28.10.2008 23:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dil'de Zan Zan altında Kalırken yaşam Öksürdün Çok yaşa derken insanlar..
Bazen öldükten sora yaşarız
Çok zaman varken fark edilmeyiz
Fark edildiğimizde yokuzdur
Söz uçar yazı kalır
Bildiklerin fark etmez
Bilmediklerin tanır
Bu gönül o kadar büyük'ki
Her şeye katlanır
Çok içerikli düşündüren bir çalışma
Tebrik ederim
Kemal güneş
TÜM YORUMLAR (2)