Son DEM
Sızıntı başlar gözde
Ele veriyordur yağmur
Ve yaprak dökümleri tende
Sonbahar, Son gelişinde
İliklersin ceketin düğmesini
Boynunu büker mazlum mazlum bakarsın
Ellerini açtığın gün artık geride, rab'bine
Azrail ve sen kafa kafaya verirsin, Son dilek- ölüm -
Seninde gözyaşın tuzlu, farkı yok
Yüzünde yıpranmış bir tebessüm
Yorgun, yılgın, alnındaki çizgide bir bir tükenmiş ömrün
Belli sende de iflas etmiş umut, son söz, susuyorsun
Utanmaz ve arlanmaz oldu saçların
Her düşen ak diğerine sitemkar
göz açıp kapayana kadar geçti zaman
Ne alındık ne de isyan ettik yokluğuna, gülüm
Şimdi harman zamanı
Başaktan ayrılıyor buğday
Gözlerimden düşerken her damla zaman
Gönülde saklı bir gücenmişlik bir'de ten'inde sakladığım nefesim
Her vakit.... Son DEM; Hikaye ÖMRÜN
Bu bir Dem'dir Gelir Alır Gider Ve Mutlak bu da geçer....
Versac_M.K
His Kaybı MkKayıt Tarihi : 9.3.2006 21:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öksürük; kansere hapşırmalarım, verem'e ve sessizliklerim sana dönüşürken..yine ben susuyorum! ! !
çok güzel ve anlamlıydı kutlarım
TÜM YORUMLAR (2)