097-Ramazan Ayı – Baba - Evlat

Günler ne kadar hızlı geçiyor,
İşte geldi mübarek Ramazan
Hadi bakalım yavrum,
büyüdün artık bu yıl sende hazırlan
Feyzi, rahmeti, bol olan,
günleri kaçırır mı hiç? İnsan
Bu fena ve fani dünya,
aldatmasın bizi, zaten kendisi yalan

Şöyle bir bakalım geçmişimize,
var mı ebediyen bu dünyada kalan
Fazla uzağa gitmeyelim,
nere de iki yaşındaki sabi Canan,
Geçen yıl aramızdaydı bu sene yok,
fabrikatör komşumuz Hacı Osman
Nerede Peygamberimiz,
babaannen, hani nerede hacı baban
Gittiler aramızdan birer birer,

Annemizle, babamızla, vedalaşmadan
Belki bizlerde olamayacağız,
gelecek sene bu zamana kadar
İstesek de istemesek de ayrılıp,
gideceğiz budur hakikat olan

Arzumuzla gelmedik buraya,
istemesek de ayrılacağız bu dünyadan
Biri çağırıyor bizleri teker teker
o çağıran diyor,
ey insan! İşte geldi Ramazan
Bu Ramazan da, feyzi, çokça dolduran,
işte odur ebedi kurtulacak olan tek insan

Süslendi caddeler, sokaklar mahyalarla,
insan ruhen büyük zevk alıyor bundan
Cadde ve sokakları süslerken,
biz hazırlanmaz isek, sonuçta ne olur bu insan

Bizde süsleyelim aklımızı fikrimizi,
insana temizlenin diyor,
kainat kitabı Kuran
Biraz çeki düzen verelim kendimize,
edelim disipline,
saf temiz olsun tüm duygular
Dikkat edelim, tüm duygularımıza
kontrol altında tutalım her an
Göze, kulağa, ruha,
titizlikle bakalım, sonra oluruz pişman

İslam’ın en büyük şartı tutmaktır orucu
Allah Kuran’da söylüyor,
işte geldi Ramazan
Kendini serbest ve hür bilir insan
Allah’ın kuluyuz hür değiliz hiçbir an

Zayıf ve fakirdir insan,
Ramazan da oruç tutarak daha iyi anlar,
Allah yeryüzünü yapmış bir sofra,
yemeye başlayacağız, izin verdiği zaman

Borborunbekir