Buruşturup atılan bir kâğıt parçası gibiyim
Öfkeliyken korumasız sözlerimi savururken
Rüzgârın ötelediği solgun yaprak gibiyim
Kalbimden yaralanıyorum ben sensizken
Baktığım her yerde gözlerini görüyorum
Ömrümü gölgene teslim etmişken
Tespihin yere dağılmış taneleri gibiyim
Gönlüm henüz sana doyamamışken
Ben kime ne söyleyeceğimi bilemiyorum
Herkes hakkında bir şeyler söylerken
Bir teselli ol da yanıma gel
Yokluğunda yüreğime söz geçiremezken
03 Şubat 2015
Salı
Kayıt Tarihi : 22.3.2017 00:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!