Akşamın nemi iniyor tenime
Ama serinletmiyor
İçimde bir yer alev almış gibi yanıyor
Ama yağmur yağmıyor
Sabah erken oluyor burada
Ama güneş doğmuyor sensiz
Kalkmıyorum yataktan, yatayım diyorum
Ama uyuyamıyorum
Neden sonra bir sıkıntı basıyor
Yatak batıyor vücuduma
Aynaya bakıyorum
Hep aynıyım
İçimin ağırlığıyla dış görünüşüm şaşırtıyor beni
Yüzümün gerginliği meydan okuyor gibi hesap soruyor
Gözlerim hep aynı bakıyor
Kızıyorum o zaman kendime
Ayakta tutan nedir beni hala
Işığı söndürüyorum hemen hep seni düşünüyorum
Bir süre içimin sesiyle boğuşuyorum, işte ölüm bu diyorum
Ayılıyorum ve sen hala yoksun, neredesin aşkım
05 Eylül 2013
Perşembe
Mehmet Yunus Aytek
Kayıt Tarihi : 24.3.2017 11:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!