09-Bitti... Şiiri - Metin Yıldırım

Ha gayret,
Bu sevda bitti bitecek,
Sen gittin ya bu şehirden,
Üç beş anın kaldı zaten,
Onlarda mecburen silinecek…

Kaldırımlardaki ayak izlerin sökülmüş,
Şu duvarda ki, gölgen de boyanıyor,
Yok olup, sen gibi gidecek…
Kulağımdaki o cılız sesini,
Küçücük bir kuş ötse kaybedecek…
Ha gayret az kaldı,
Bu şehirde senden kalan ne varsa;
Sürgün yedi, gelecek…

Güneş, merhaba dediğinde güne,
Sen gibi, dün de bitecek…
Kış gidiyor, bahar geldi üstüne,
Yağmurlar da dinecek,
Çöpçüler tozutmadan,
Her zerreni süpürecek…

Ve ben,
Bu saf yüreği götürüp dikeceğim,
Bu şehrin girişine, bir tabela niyetine…
Belki bir gün yolun düşecek;

Yazacağım üzerine;
‘’Bu şehre, İhanetli girmeyecek’’

Gelme sakın ölene dek, Gelme
Sokağımız kirlenmesin,
Sevdalar üzülmesin,
Hiç kimse sana artık hoş geldin demeyecek…

Gelme..!
Bu şehrin aşkları gerçek...
Gelme acı bıraktın içine,
Seni kimse affetmeyecek…
Temizleyip, kaydını da düştük zaten,
Adın bile geçmeyecek…
Gelme artık, gelme...
Kimsemiz yok uzaklarda bekleyecek,
Sana nefreti var bu şehrin,
Buralarda yoktur artık seni sevecek…

Çek fotoğrafçı çek;
Çek bu sevdanın son resmini…
Çek bakalım;
Kimin dizleri titreyecek,
Kimin yüzü kartpostala ak düşecek,
Çek bakalım, kimin başı öne eğilecek,
Kimin vicdanı rahatça poz verecek?

Çek fotoğrafçı çek, Çek bu sevdanın resmini,
Sende kirli ellerini çek…
Bundan böyle ikimiz,
Tek kareye düşmeyecek…

Bu şehirde yoksun artık, Yoksun, Gitti yalan, kaldı gerçek…

Gerçekler sevilecek...

www.adinisiirlerkoysun.com
Adını Şiirler Koysun