Ama o tozlu trenler götüremeyebilir seni
Bir beyaz mendil bile sallayamaz seni sevenler
Bizim ayrılığımız diğerlerine benzemeyebilir
Senden önceki yaşantıma dönebilirim
O zaman gene şairliğim canlanır şiir mısralarında
Yine yalnızlığımın tenha sokaklarındaki
O acı, ıstırap çekiş duvarlara
Garip mısralar karalarım unutulmuşluğa dayalı
Ama gitme diyemem sana bunu bil
O halde istiyorsan peki derim
İçim yanarak sadece
İşte bütün yolları açtım
İçimde ne kadar hatıra varsa
Hepsini koparıp attım derim bir bir
Gururuma yediremem bunu bil
Giderken arkana bakma sakın
Bende insanım dudaklarım titreyebilir
Ellerimle seni çağırabilirim
Giderken arkana bakma ne olur
Gözlerim dur der belki ağlayabilirim
27 Eylül 2013
Cuma
Mehmet Yunus Aytek
Kayıt Tarihi : 24.3.2017 10:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Yunus Aytek 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/24/0892-sen-giderken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!