083 - Rüzgâr Söylesin Şarkımızı

Rüzgâr Söylesin Şarkılarımızı… Yalnızca tensel bir bütünlük değildi bizim sevgimiz. Sen benim limanım, bense; senin gökkuşağı renkli sandalındım… Gerçekte; bir istek, bir direnme, bir kararlılık ve bir eylem birliğiydi... Özgür ve mutlu yarınlar için… İkimizde korkusuzduk, bu birlikte olma mücadelemizde… Ama yaşadığımız o güzel günlerin tekrarı yok. Bırak artık… Rüzgâr söylesin şarkılarımızı… Diye yazmışsın. Çok hayaller kurmuşsun. Bizim yan yana geldiğimizde hiçbir zaman rüzgar saçlarımızı dağıtmadı. Çokbilmişliğinle aşırı kıskançlığınla rüzgârları fırtınaya çevirdin ve o fırtına beni Duesseldorf’tan uzaklara attı. Çok üzgündüm ancak şu an ortaköydeki evimdeyim, rüzgâr saçlarını dağıtıyor. Bir elimde çay bir elimde onun eli mutluyum. Şimdi inan mutluluk şarkılarını elimde gitarımla O’na söylüyorum. Gerçek rüzgârda mutlu olarak şarkımı söylüyorum.