078 Artık Aşk Şiiri Yazmayacağım

Verilmiş sözlerin mahkumu olup,
Aşka esir gezip tozmayacağım!
Kurusam kederden sararıp, solup;
Şu yarım aklımı bozmayacağım...

Damlasa içime hep kanlı yaşlar!
Başlasa gönlümde bitmez telaşlar!
Parlatsa önümü o hilal kaşlar;
Sevda yollarında gezmeyeceğim...

Kulak vermem artık hiç feryadına!
Özürler dilese sevda adına...
Yalvarıp, yakarsa ben inadına;
Bağlanan dilimi çözmeyeceğim...

Her sefer koşturup peşine düşüp,
Mal bulmuş mağribi gibi üşüşüp...
Hep ahdimi bozup tekrar görüşüp;
Asla zikzaklar da çizmeyeceğim...

Ellerimi açıp yüce Allah' a...
Bitmeden nefesim çıksam sabaha.
Yemin ediyorum dönüp bir daha;
Beyhude kendimi üzmeyeceğim...

Bu gam kasavete sanki ne gerek?
Dayanmıyor işte ne can, ne yürek...
Dilimde dolu ah, elimde kürek;
Kalbimde mezarlar kazmayacağım...

Kim ne derse desin aşk üzerine...
Düşmedim böyle dert ve benzerine!
Her sefer aldanıp ah-ü zarına;
Artık aşk şiiri yazmayacağım!

Antalya-2013/6

TDK:

kasavet: üzüntü, tasa, kaygı, sıkıntı...
gülizar: gül yanaklı...
ah u zar: ah çekmek, ağlayıp inlemek.