İnsan her şeyi tanıyıp tanımlama çabası içinde olmasına rağmen!
Kendisine verilmiş olan his ve duyguların,
veriliş sebepleri ile doğru kullanım alanlarının tespiti hakkında
önemine uygun bir merak ve araştırma içinde olmadığını görüyoruz.
Doğru ve düzenli yaşamakla,
hatalı düşüce ve davranışların,
o’na neler kazandırıp, neler kaybettirdikleri hakkında bir derdinin olduğu da söylenemez.
Her işini sebep ve sonuç ilişkisi içinde yapması!
Akıl ve mantık sahibi olmasının gereği olmasına rağmen!
Her şeyin anlam kazandığı,
tüm zorluklarına rağmen yaşamakta olduğu hayat ve
hayatın sonucu hakkında bir tedbiri veya endişesinin olduğunu söylemek mümkünmü?
Niçin yaratıldığını ve niçin yaşadığını bilmeyenlerin hayattan mantıklı bir beklentileri olabilirmi?
Tüm varlıkları yoktan yaratıp, varlık âlemi içinde İNSANI VARLIĞINDAN HABERDAR EDEN RABBE
rahmetinin mehametinin vusatince şükürler olsun.
Vusat:: Genişlik.
Necdet EremKayıt Tarihi : 6.5.2011 12:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Erem](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/06/077-sebep-sonuc.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!