Ben mi dedim, artık beni unut diye güzelim?
Aklımın hiç köşesinde bile yoktu ayrılık!
Kim söyledi, salla salla uyut diye güzelim?
Kurduğum tüm hayalleri zora soktu ayrılık...
Birleşelim dedikçe ben, alem girdi araya!
Her kes elinde bir tuzluk, bastılar hep yaraya!
En güzel duygularımla atıldım maveraya;
Düşlerimin tam alnına kurşun sıktı ayrılık!
Bir bak hicran yarasından döktüğüm şu yaşlara!
İnsaf eyle, bir çare bul çektiğim telaşlara...
Gitmek kolay, kalmaya gör, neler gelir başlara!
Unutmak hiç kolay değil, tam bir şoktu ayrılık...
Ya hicransın ya da firkat, vuslat değil ki adın...
Ne Kerem'den, ne Aslı'dan ders almadın be kadın!
Beni böyle boynu bükük koymak mıydı muradın?
Bir bilsen ne ateşlere atıp yaktı ayrılık...
Karşıdaki dağları tüm kara duman bürüdü!
O bir sözün ciğerime bilsen nasıl yürüdü?
Gönlümdeki gonca güller hep eridi, çürüdü!
Gülistandan inan ki çok kötü koktu ayrılık...
Sen ne dersen de güzelim, aramızda bir umman...
Sanki, firkat için böyle karardı tüm asuman!
Bilmiyorum ne söylesem, ortalık hep toz duman!
Kalbimin tam ortasından geçen oktu ayrılık...
Antalya-2013/06
TDK:
mavera: görülen alemin ötesi...
hicran: ayrılığın verdiği büyük üzüntü.
firkat: ayrılık, dosttan sevgiliden ayrılma.
vuslat: sevgiliye kavuşma.
asuman: gök, gökyüzü, sema...
Kayıt Tarihi : 10.6.2013 09:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kim söyledi, salla salla uyut diye güzelim?
Düşlerimin tam alnına kurşun sıktı ayrılık!
Birleşelim dedikçe ben, alem girdi araya!
Her kes elinde bir tuzluk, bastılar hep yaraya!
En güzel duygularımla atıldım maveraya;
Ta kalbimin ortasına giren oktu ayrılık...
Bir bak hicran yarasından döktüğüm şu yaşlara!
İnsaf eyle, bir çare bul çektiğim telaşlara...
Gitmek kolay, kalmaya gör, neler gelir başlara!
Unutmak hiç kolay değil, tam bir şoktu ayrılık...
Ya hicransın ya da firkat, vuslat değil ki adın...
Ne Kerem'den, ne Aslı'dan ders almadın be kadın!
Beni böyle boynu bükük koymak mıydı muradın?
Bir bilsen ne ateşlere atıp yaktı ayrılık...
Karşıdaki dağları tüm kara duman bürüdü!
O bir sözün ciğerime bilsen nasıl yürüdü?
Gönlümdeki gonca güller hep eridi, çürüdü!
Gül bahçemde inan ki çok kötü koktu ayrılık...
Sen ne dersen de güzelim, aramızda bir umman...
Sanki, firkat için böyle karardı tüm asuman!
Bilmiyorum ne söylesem, ortalık hep toz duman!
Kurduğum tüm hayalleri zora soktu ayrılık...
Üstadım kaleminize, yüreğinize sağlık...Yine gönülleri fetheden bir şiire imzanızı atmışsınız...Muhteşemdi, kutlarım...Saygılar...
Pek üstadane ve mana derinliği olan bir şiirdi.
Ayrılığı ne güzel tarif ve tasvir etmişsiniz. Haz alarak okudum.
Yazan maharetli ellerinizden sıkıyor, daha nicelerine muvaffak kılmasını Allah c.c.dan niyaz ediyorum.
100+heybem.
Selam ve muhabbetle.
Ayrılıklar olmasa
Hayatın yükünü taşımak hiç zor değil
Çekilir kaderin çizgisinde ki her dert
Göğüslenir dirençli bir iradeyle tasa
değirmen misali Öğütülürdü keder
hiç bir zaman insan bürünmezdi yasa
ayrılıklar olmasa
Gün doğar üstüne aydınlanır insan
Görürdü gölgesini arkasına baktıkça
Nere gitse umudu taşırdı yanında ki gölgesi
Ayrılmazdı idaalleri gelirdi peşinden
Hasret dolu gurbet türküleri söylenmezdi
Gidenler geri gelseydi kalanlar üzülmezdi
Mutluluğu bozamazdı olumsuzluklar
Düşününceler derinleşmezdi
Düşmezdi insan çekmezdi tasa
Ayrılıklar olmasa
Gülen yanakları ıslatmazdı göz yaşı
Geçirdiği her mevsim olmazdı nisan
Dünyaya ağlayarak gelse de insan
Hayatı boyunca mücadele den kaçmazdı
Galip gelirdi ölüm hariç tüm olgulara
Evinde iki sandalye iki divan bulunsa
Cep boş cepken boş olsa da
Karşısında güler yüzül sevdiği kadın
Yanında mutluluğun meyveleri
Sevenler sevgisini haykırsa
Ayrılıklar olmasa
Şair Yusuf Değirmenci Tc
Sevgi ve şiir tadıyla…ANT+10
TÜM YORUMLAR (25)