074 Kanım Helal Etmiyor...

Gördükçe hainlerin dağlardan inişini,
Öyle yanıyorum ki, billahi hiç sormayın...
Kanlı silahlarıyla f i l i m i n f i n i ş i n i;
Gördükçe yüreğime düşer binlerce mayın!

Katiller oynayarak sırtta silahlarıyla,
Sınırımdan geçerken benim nevrim dönüyor!
O, metelik etmeyen sözde ilahlarıyla...
Bilmem kaç ocak söndü, ciğerlerim yanıyor!

Analarımın gözü kanlı birer çeşmeyken,
Onu ağlatanların anaları gülsün mü?
Hani ya; "analar hiç ağlamasınlar" derken;
Şimdi kahırlarından hep ecelsiz ölsün mü?

Neden sallanmadılar iple boğazlarından?
Esas şimdi ağlıyor kahrından tüm anneler...
Onların keyf içinde çaldığı sazlarından,
Bütün anneler yangın, yaşla doldu haneler!

Devletimi yıkmaya teşebbüs edenleri,
Göz yumarak gönderip yatanlara yuh olsun!
Haini can pahası tutmaya gidenleri,
Kapkara zindanlarda tutanlara yuh olsun!

Zafer mi kazandık biz, bozguna mı uğradık?
Askerlerin zindanda soruyorum işi ne?
Bebekleri katledip biz mi kesip doğradık?
Şimdi hep bakıyoruz; zil takıp gidişine! !

Ben hiç akil olmadım, deliyim hem zır deli!
Diliyorum; "yurdumu yakanlara tükürün! "
Atiye bakıp bakıp boynum büküp gideli;
Arkamdan yalan atıp bakanlara tükürün!

Kanım donuyor benim hep aklıma geldikçe;
O kınalı kuzular hiç aklımdan gitmiyor...
Birileri yurdumdan yeni devlet çaldıkça;
Canım helal etse de, kanım helal etmiyor!

Antalya-2013/06