07 HaydiMasala:Yedi Canlı Masal Devi

1/:
Boz deve çırak iken,
Ak pire berber imiş,
Tıraşı uzayan diken,
Meğerse yıldız imiş.
2/:
Bıyığı halat olmuş,
Sarkmış yerlere kadar,
Pire usturasını,
Bilemiş kılıç kadar.
3/:
Pire göğe çıkınca,
Başlar tıraş işlemi,
Kırpılan sarı saçlar,
Işıtırmış her yeri.
4/:
Dünyanın oğlu, kızı,
Kuşları, böcekleri,
Dinleyin şu yıldızı,
Ne imiş diyecekleri:
1234a/:
'Bir varmış, bin bir yokmuş...
Bir zamanlar herkes bir hoşmuş...
Sayın ki ben sallarken annemin beşiğini.
Masaldan 'Tıngır mıngır' gürültüler gelirmiş.
Sağır sultan duyunca bu sesleri pek kızmış:
'Bu ne gürültü bre densizler, düzensizler?
Susturun şu köftehoru.' diye bağırmış.
Boru almuş, ünlemiş yedi canlı masal devini.
Derhal huzuruna çağırmış ve demiş ki:
'Git sustur şu kendini bilmez terbiyesizi.
Rahatsız etmesin sarayımızda bizi.'
Yedi canlı masal devi izin alıp anasından,
Yola koyulmuş inip Kaf dağından.
1234b/:
Annemle babamın beşiğini sallıyorken ben.
Ve uykumda tatlı tatlı horluyorken.
Bir sabah çalındı gürgen kapım.
Uyandım derin uykumdan.
Dedim kendi kendime:
'Bu gelen de kim ola ki? '
Kalktım yataktan, açtım, baktım karşıma:
Yedi canlı devmiş gelen kapıma.
Eşikte öyle bir duruşu var ki.
Sayın ki Kaf dağının devi değil gelen.
Dağın kendisi gelmiş ve dikilmiş karşıma.
Aklım başıma gelince uzun bir aradan sonra:
'Peki, neden gelmiş bu adam sabah sabah? '
Diye düşünürken ben böyle.
Dev bir bana baktı, bir de kelime:
'Lütfen gürültü etme kardeş.'
Demesin mi koca kafalı, geniş omuzlu dev bana.
Anaa! Doğrusu ya şaşırdım da şaştım kaldım:
'Meğer bizim yedi canlı azgın dev,
Ne kadar uysal imiş? ' diye geçti içimden.
Ona başka bir şey dedirmeden hemen koştum salona.
Yavaşlattım tıngır mıngırını annemin.
Oturttum bizim yedi canlı devi.
Babamın beşiğinin başına tabii...
Başlattım bir Kaf dağı masalına...'