1/:
Buluvermiş hazine,
Bir masalda bir oğlan,
Hazineden bize ne?
Onu bulan Keloğlan.
2/:
Kapmış sandığı cüce,
İnmiş yerin altına,
Yenilmiş sarı güce,
Bakakalmış altına.
3/:
Yer altı padişahı,
Hazineye el atmış,
Satın almış bin şahı,
Kendi mülküne katmış.
123a/:
'Bir' varmış ama henüz yokmuş 'iki'.
Sonsuza kadar olmayacakmış belki.
Ancak köşesi olmayan bir topak yıldız,
Bir tılsımlı aynaya bakmış uzun uzun.
Sonra demiş ki:
'Neden benim köşem yok peki? '
'Köşesiz yıldız olur mu ki? '
123b/:
Yıldızın hüzünlü şikayetini işiten 'Bir'
Köşeleri sıfır olan bu yıldıza acımış.
Onun çevresine iki tane köşe takmış.
Sonra geri geri çekilip işine bakmış.
Doğrusu ya kendi de beğenmemiş yaptığını.
Köşe sayısını hemen üçe çıkarmış.
Böylece 'bir' varken bir de' iki' olmuş,
Derken iki çıkmış 'üç' köşeye.
123c/:
Yıldızlar sıraya girerek:
'Biz de isteriz biz de.' diyerek,
Çoğaltmışlar sayıyı dörde, beşe.
Alemde bir eğlence, bir neşe...
Sonra sıra gelmiş kız kardeşimiz güneşe.
Güneş başlamış bir ışığı bol masala.
Yıldızları döndüre döndüre anlatmasını sürdürmüş.
Masal o kadar uzunmuş ki hâlâ anlatmaya devam ediyormuş.
123d/:
Biz de efsunsuz lâmbayı söndürelim mi?
Kendi masalımızın tılsımını dillendirelim mi?
Kayıt Tarihi : 28.3.2006 14:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!