Allah’a ve Ahiret gününe inandığı halde, dünya işleri adına,
Allah’a karşı vazife ve sorumluluklarını yerine getirmeyenler!
Kazanacaklarını zan ettikleri dünya mücadelesi sonucu
neyi kaybettiklerini görünce sanıyorum çok pişman olacak ve çok üzüleceklerdir.
Bu büyük pişmanlığı yaşamadan,
dünya sıkıntıları ile mukayese kabul etmeyen,
ahiretin ebedi ve dehşetli azabına mahkum edilmeden,
son dinin temsilcisi,
insanlığın iftihar tablosu,
Hz. Muhammed Mustafa (Sav.) ’min
“ŞERRUN NEDAMETİ YEVMEL KIYAME”
pişmanlığın kötüsü telafisi mümkün olmayan ahiret günü yaşanacak pişmanlıktır, ikazına kulak vermeli değil mi?
Allah’a ve ahret hayatına inanan insanların!
Hayat mücadelesinin yanı sıra,
hayata anlam kazandıran,
yaşamı yaşanmaya değer kılan
inandıkları gibi yaşama dikkat ve hassasiyeti göstermeleri gerekmezmi?
İnandığı gibi yaşamak
veya imkânlar dâhilinde yaşamaya çalışmak,
inanan insanın inancındaki samimiyet ve
inanç mantığının gereği değilmi?
Kayıt Tarihi : 6.11.2010 13:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!