Onur BİLGE
“Kuşluk,
Akşama doğru Kalekapısı’na kadar uzandım. Orada bir duvarın üstüne iliştim. Biraz hava almak, denizi seyrederek ferahlamak istiyordum. Bulunduğum yer, şehrin doğal balkonlarından biriydi. Antalya da Ülkenin balkonlarından biridir zaten. Bu şehri de İstanbul kadar, hatta daha da çok sevdim ben. Çünkü seni burada tanıdım. Burada sevdim. Antalya demek sen demek!
Etrafta birileri… İşlerinden çıkıp telaşla evlerine dönenler, elleri paketli, fileli insanlar, okuldan dönen talebeler… Gelenler gidenler… Konuşmalar, vasıta sesleri, kornalar… Kalekapısı, şehrin odak noktası… Bütün yolların kesiştiği yer…
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta