Onur BİLGE
“Gölge Çiçeği
Hani bir film vardı ya... Ağaçların yaprakları adedince ömrünün olduğuna inanan genç kız, sonbaharda sararan son yaprağın düşmesini bekliyordu ve onun ölmesine razı olamayan sevgilisi, o son sapsarı yaprağı iple ağaca sıkıca bağlamıştı, asla düşmesin, düşemesin diye.
Son bir ümidim kalmıştı, bahçemdeki dut ağacının yapraklarından en sonuncusu gibi… O da koptu ve düştü! Yavaş yavaş sararmıştı sonbaharda… İlk yeşeren yaprakları güneşte kavrulmuş, kararıp buruşmuştu. Önce onlar savrulmuştu rüzgârlarla avluya. Sonra da uç dallardakiler düşmüştü birer birer. Sağ taraftaki dalın ucunda yeni sararan tek yaprak kalmıştı düşmedik… O da nihayet bugün döndü özüne.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta