Onur BİLGE
“Esmeralda,
Mademki kırlarımda papatyalar açmıyor, yeşermiyor bağ bahçe, zorlamaya gerek yok. Mutsuzlukları tatsızlıkları değil, mutlu insanların hayatlarını yazmalıyım aslında. Yılan hikâyesine dönen sıkıntılı yaşantımı yazarak tekrarladığım, her okuyuşumda bir kez daha yaşayacağım acıyla daha fazla parçalanmasın artık yüreğim. Ne ben üzüleyim ne de günün birinde gün yüzüne çıkacak olursa yazdıklarım, okuyacak olanları üzeyim.
Mutlu yanını göstermeliyim hayatın, kolayca görülmeyen, gizli kalan yüzünü… O hiç görmediğimiz fakat haberini en sağlam kaynaktan aldığımız cennet hayatı benzeri yaşantıları yazmalıyım.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta