Onur Bilge - 0657 - Damla Şiiri - Antolo ...

Onur BİLGE

“Damla,

“Geldim, geliyorum! ..” diye bağırıyordu kış. Nihayet teşrif etti zatıalileri gümbür gümbür!..

Öğleye kadar hava kapalıydı ama yağışlı değildi. Öğleden sonra tek tük serpiştirmeye başladı. Sonra hızla bulutlandı, ortalık sarardı, kızardı, karardı, bulutlar yere doğru sarktı. Şimşekler çakmaya, gök gürlemeye başladı. Korkunç gürültülerle zangır zangır titredi macunları yer yer dökülen camlar. Bilmem kime, neye öfkelenmişti gökler! Bardaktan boşanırcasına bir yağmur indi ansızın! Çatıda öyle bir kıyamet koptu ki kiremitler yere inecekti sanki! Arada dolu da vardı. Giderek dolular irileşti, çoğaldı. Taramalı tüfek gibi takır takır… Sanki bir müfreze asker birden ateşe durdu! Etraf birkaç dakikada bembeyaz oldu. Konyaaltı çakıl taşlarını gönderdi sanki. Kim bilir nereler ne kadar zarar gördü!