Onur BİLGE
“İyi,
Leonardo da Vinci, Son Akşam Yemeği isimli tabloyu yapmaya başladı. Orada iyiyi ve kötüyü, çok güzel yüzlü ve çok çirkin yüzlü iki genci model olarak kullanması gerekiyordu. Bir gün bir konserde, korodakilerden birinin Hz. İsa tasvirine çok uyduğunu fark etti. Poz vermesini rica ederek onu atölyesine davet etti. En uygun duruş ve ifadeyi buluncaya kadar defalarca o gencin resmini çizdi. Birçok taslak ve eskizden sonra onu resmetmeyi başardı.
Aradan üç yıl geçti. Tablo tamamlanmak üzereydi. Artık sıra kötüyü sembolize edecek olan hain Yahuda’nın resmedilebilmesi için kötü tıynetli, çirkin bir gencin bulunmasına gelmişti. Yahuda, Hz. İsa’nın havarilerindendi ve ona o son akşamki yemekte ihanet etme kararı almıştı. Kötüyü simgeleyecek olan kişiyi bulmakta zorlanıyordu. Vakit daralmıştı. Uzun uzun aramalara kalkışacak kadar da, bulduğu gencin pek çok taslak ve eskizini yapacak kadar da zamanı kalmamıştı. Kilisenin kardinali de onu, resmi artık tamamlaması için sıkıştırıyordu.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta