0642 - Anne Frank Şiiri - Yorumlar

Onur BİLGE

“Anne Frank,

Şayet bu yazdığım mektupları okuma ihtimalin olsaydı, sana karşı olan duygularımdan bahsetmezdim. Bu sıkıcı konulara da girmezdim. Zaten kendim çalıyor kendim oynuyorum. Onun için her aklıma geleni rahatça yazıyorum. Seninle konuşamamanın acısını çıkarıyorum. Bu şekilde avutuyorum kendimi.

Bunları kimsenin okuyacağı da yok ama yine de yazıp yazıp saklıyorum. Epeyce kabarık bir dosya oldu. Tarih sırasına konmuş bir tomar kâğıt… Ne zaman seninle konuşmaya ihtiyaç duysam, ya birini açıp okuyorum ya da yeni bir mektup yazıyorum. Hatıralarımız canlanıyor her defasında… Yaşadıklarımı tekrar tekrar yaşıyorum. Başka nasıl teskin edebilirim ruhumu! Nasıl ferahlayabilirim!