Onur BİLGE
“Uçurtma,
Kaptan uçurtma örneğiyle bana bir şeyler anlatmaya çalışıyor. O bile bana seni hatırlatıyor. Seni uçurtma yapar gibi emek emek işlediğimi, özenle süslediğimi, sonra da göklerle saldığımı düşünüyorum. Bana hep uzaklardan bakmak düştüğü için hüznüme hüzün ekleniyor. Kederim katlanıyor.
Çıtalarla destekledim, şeytanlı gibi bırakıvermedim seni onca hengâmenin içine. Buna rağmen akıbetinden endişeliyim. İpin ucu geçti bir soysuzun eline… Ondan da başka bir avarenin eline… Yapabileceğim bir şey kalmadı artık. Şimdi beklemeye geçtim ilenmeden. Aksine dualarla… Bakalım ne zaman kıracaksın ipi! Bakalım ne zaman takla atmaya başlayacak, burun üstü yere çakılacaksın! Bakalım kimler yağmalayacak seni! Kimler kapacak ipini? Kimlerin elinde kalacaksın, o harap halinle? Kasnağın kırılmış, kâğıdın parçalanmış. En önemlisi, terazinin ayarı kaçmış olacak. O güzel zülüflerini kim okşayacak?
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta