Onur BİLGE
“Dürkopp,
Sorunun cevabını buldum ya… İçim içime sığmıyordu. Elimdeki oyuncak siparişlerini hazırladım, boya ve cilasını sonraya bıraktım, kendimi attım dışarıya! Günlerden cumartesi… Vakit ikindi… Sokaklarda çocuklar, yollarda caddelerde kızlar erkekler, aileler… Kaptan’a doğru yollandım. Maksadım onu alıp şöyle bir Tophaneye kadar uzanmaktı.
Kaleiçi’ne Saat Kulesi’nin yanından inerken Paşa Camii önünde ona rastlamayayım mı! “Kalp kalbe karşıdır, ağabey! Bu ne güzel tesadüf!..” diye sırıttım. “Tesadüf diye bir şey yoktur arkadaşım! Tevafuk!” dedi.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta