Onur BİLGE
“Yapma Çiçek,
Sana bu satırları gece yarısı yazıyorum. Herkes mışıl mışıl uyurken uykuların en tadına doyulmazlarında, ben sana yazmak, seni yazmak, seni yaşamak istiyorum bir şekilde.
Kokun geliyor mazinin bir yerinden. Nefes oluyor, ciğerlerime doluyor, sarhoş oluyorum. Çoğaldıkça çoğalıyorsun havsalamda… Çoğaldığın kadar çok seviliyorsun. Sevginin hududu yoktur, biliyorsun. Mantığı da, aklı da… Karar alarak sevilmez ki insan! Kendiliğinden açılıverir aşkın çiçeği. İşin gerçeği, ben sana aşığım sırılsıklam ama bunu sana söyleyemem, anlatamam!
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta