Onur BİLGE
“Nankör Kedi,
Geriye baktığımda yaptığım hataları görüyorum. “Keşke” diyorum, ister istemez. “Şimdiki aklım olsaydı, öyle yapmazdım, şöyle yapardım, böyle yapardım…” diye hayıflanmaktan kendimi alamıyorum. Her zaman kendi kendime söylenir dururum. Yalnızların alışkanlıklarından bu! Can sıkıntısından ne yapacaklarını şaşırırlar. Duvarlarla konuşmaya başlarlar. Bu defa sırdaşım da şahit oldu, seninle ilgili olan son pişmanlığıma ve:
“Durum ortadayken ne yapabilirdin? O zamana geri gitmen mümkün olsaydı, aynı şartlar altında yine aynı şeyleri, aynen yapacaktın. Ya hatadan saymayarak ya da hata olduğunu bile bile…” dedi bana. O farklı bakar olaylara. Belki daha çok düşündüğünden belki tecrübeli olduğundan, belki de kültür meselesi… Yine başladı anlatmaya, hiç bitirmeyecek sandım:
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta