Onur BİLGE
“Küheylan,
Kumsala terk edilen kırık kayık gibiyim. Ne yüzüme bakan var, ne arayan ne soran… İhtiyacı olanlar dertleşmek için gelir. Derdimi soran olmaz, sorsalar çaresi yok.
Sahili yurt edindim, çakıl tanesi gibi. Eskisi gibi değil, bitik yaşlı yüreğim. Güz yeli sert esiyor, içimi titreterek. Meltem esintisinden bile etkilenirim.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta