Onur BİLGE
“Aklımın Jetonu,
Bünyem şoka girmiş palamut gibi… Sabah güneşle kalktım, başladım tahtalarla uğraşmaya, akşama kadar başımı kaldırmadan çalıştım. Öğleye doğru bir kahvaltı ettim, ona kahvaltı denirse… Üç beş zeytin, çay, ekmek… Arada su içmeye bile doğru dürüst vaktim olmadı.
Zaten aklımda fikrimde o içinden çıkamadığım soru… “Akıllı kimdir? Akıllı kimdir?” Düşünmekten kafam ambale oldu. Aklımım Jetonu! Sen olmadıktan sonra nasıl çalışsın benim aklım! Yarım aklım vardı, onu da sen aldın!
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta