Evvel zaman içinde bir adam yaşamış,
Çiftlik sahibi bilge mi bilge biriymiş,
Siz deyin in, ben diyeyim cin biriymiş.
Tam on dokuz at bir de vasiyet bırakmış;
Bu atların fakirlere sadakadır dörtte biri,
Yarısı oğluma verilsin, uşağa da beşte biri.
Toplanır ileri gelenler pay edemez hiç biri.
Bu işi halledecek adamı biliyorum, der biri.
Karşı köydeki bilge adamın her meseleye çözümü var.
Karar verirler gidip akıl danışmaya, sanki bunda ne var.
Köyün ileri gelenleri demişler: ”Bir sorunumuz var.”
Bilge dinlemiş ve şöyle demiş: ”Bundan kolay ne var!
“Gelin başlayalım, hele diyelim “Bismillah”
Görelim neyler, neylerse güzel eyler Allah.
Her kim ki der; işinin başında evvela Allah;
O iş kolaylaşıp çözülür, hayır olur inşallah.”
Kendisininkini en başa, diğer atları yan yana dizmiş.
Atlar yirmi olunca da herkes paylaştırmayı bilmiş.
Yarısı on; oğlunaymış, dörtte biri beş; fakirlerinmiş.
Beşte biri dört at; uşağa, geriye kalan kendi atıymış.
İstanbul, 21.05.2006
Hasan KarahisarKayıt Tarihi : 26.5.2006 15:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)