Nefes alıyorum diye; beni yaşıyor sayıyorlar…
Oysaki; son nefesimi seninle vermiştim ben…
Aldığım her nefesin, ölümüm olduğunu Bilmiyorlar…
Aslında yaşayan bir ölüden farksızım ben…
Bilmiyorlar, içimde ne fırtınalar kopuyor…
Bilmiyorlar, yaşayan bir ölü olduğumu…
Bilmiyorlar, dünya sensiz nasıl dönüyor…
Bilmiyorlar, yaşamaktan ne denli soğuduğumu…
Her güldüğümde beni mutlu sanıyorlar…
Oysaki acılarımı kamufle ediyorum ben…
Yağmurlu havalarda ağladığımı bilmiyorlar…
Her yağmur yağdığında bize ağlıyorum ben…
Bilmiyorlar, sensizliğin ne demek olduğunu…
Bilmiyorlar, sevgi denizindeki kuğu’luğunu…
Bilmiyorlar, yüreğimin nasıl solduğunu…
Bilmiyorlar, zamanın 06:45’de durduğunu.!!!
İsmet Ülker
Kayıt Tarihi : 2.6.2024 07:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bilmukabele canım arkadaşım...Çok teşekkür ederim.
Selam ve dua ile; o güzel yüreğinden öpüyorum.
TÜM YORUMLAR (1)