tel örgülerin ardı çırılçıplak ve karanlıktı
başucumda dönen lambaların siluetleri
ardı sıra yükselen çığlık sesleri
bir fırtına kopacak dercesine
ağlamaklı, yaralı, sessiz komşu köyleri
ve hep bir umut var dercesine
gözyaşlarıma emanetti dökülen gözyaşları
acıların tuzunda ekmeğim
hüzünlerin kıyısında türkülerim
enkazların altında şiirlerim kaldı
ey geceleri ihtişamla parlayan yıldızlar
işte buradayız yerin en derinlerinde
en dibindeyiz mavinin
en seyrindeyiz ışığın
ve en ufkundayız ölümsüzlüğün
Kayıt Tarihi : 2.7.2024 23:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!