Nimetin lezzetini kalite ve bolluğunda,
hayatın huzur ve mutluluğunu malın çokluğu ile makamın yüksekliğinde arayanlar,
her zaman yanılmış ve ilânihaye yanılmaya da mahkûmdurlar.
Oysaki nimetin lezzeti,
nimeti vereni bilip teşekkür mahiyetinde olan şükrünün edasında,
huzur ve saadetin kaynağı da mevcut ile yetinip hırs belasından, haset ateşinden korunmakta olduğunu anlamakta olup, şükür gemisi ile kanaat limanına varmaktadır.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta