Onur BİLGE
“Bir Ölüye,
Bir gün, acılı genç bir anne gelmişti dükkânıma. On yaşında ölen kızının ardından senelerdir yas tutuyormuş. Olanları ve altüst olan ruhsal durumunu anlattı bana, dilinin döndüğünce. Ben de onu, Antalya’da kaldığı ve yanıma geldiği zamanlarda, Ankara’daki evine döndüğünde yazdığım mektuplarla teselli etmeye çalıştım ama yeteceğini sanmıyordum. Onun hayata dönmesi için ne yapmam gerektiğini düşünüp duruyordum.
Olay, sıradan değildi. Anne de herhangi bir yaslı anne olsaydı belki daha farklı olurdu. Fakat o aşırı duygusal, haddinden fazla kederliydi. Anlattıklarına göre, olayın şokundan çıkamamış, çıkmak için gayret sarf etmemiş, ne kadar güç olursa olsun acısının bir nebze dahi hafiflemesini istememişti. Çocuğunun odasının kapısını o gün kapatmış, dört yıldır oraya hiç girmemiş, giremiyormuş.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta