Onur BİLGE
“Ciğerparem,
Kaptan, en yumuşak, en tatlı sesiyle erenleri evliyaları anlatıyordu. Altın çağdan bahsediyordu. İslam Güneşi’nden, Cihar-ı Yar-ı Güzin’den söz ediyordu. Uhut şehitlerinden başlıyor, sahabenin birinden diğerine geçiyordu. Kıssaları, konunun akışına göre seçiyordu.
Ne çok seviyordu, Allah’ın dostlarını! Damla damla veriyordu kanıma aşkın serumunu. Damla damla akıyordu gözlerinden, daha o demeden sevgi. İman, sevgisizlikten kuruyup, çöle dönen gönlümün çatlayan topraklarına katre katre düşüyordu. Avuç avuç tohum çıkarıyordu heybesinden. Avuç avuç serpiyordu kalbime umutla. Göle maya çalar gibi, belki tutar ümidiyle, bıkıp usanmadan, yılmadan, azimle…
Sevgi İle Sevgiye Karşı-Etika-164
Aşka gönül ile düşersen yanarsın. Zekâ ile düşersen kavrulursun.
Akıl ile düşersen çıldırırsın. Duygu ile düşersen gülünç olursun.
Aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin.
Sersem sersem bakınıp durma, bir yol seç.
Devamını Oku
Aşka gönül ile düşersen yanarsın. Zekâ ile düşersen kavrulursun.
Akıl ile düşersen çıldırırsın. Duygu ile düşersen gülünç olursun.
Aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin.
Sersem sersem bakınıp durma, bir yol seç.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta