Onur BİLGE
“Erguvan’ım,
Antalya’da hemen hemen her kapının önünde bir begonvil vardır. Rodos Çiçeği ya da Gelin Duvağı adlarıyla da anılan bu bitki sarmaşık gibidir, bulunduğu yerde tutacak el arar. Bir de kök saldı mı, gel keyfim gel! Uzar da uzar, yayılır da yayılır… Erguvanı hatırlatır bana. Yapraklarından çok çiçekleri olan o bitki özgürce büyür, kök saldığı yerde serpilir, güzelleşir de güzelleşir… Hassas bir yapıya sahip olan bu ağaçlar, kenarlarda kıyılarda daha da mutludurlar. Onun için insan eli değmeyen korularda adeta ormanlaşırlar.
Erguvan Cemiyeti, Erguvan Faslı, Erguvan Bayramı adlarıyla anılan, son beş asra imzasını atmış olan bu renkli ağaç giderek azalınca, zamanın padişahı tarafından çoğaltılması emredilerek her yere dikilmesi sağlanmış. Boğazın simgesi haline gelmiş. Güçlü dalları baston yapımında, pembe, lila ve mor çiçekleri salatalara renk ve lezzet kazandırmakta kullanılmış.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta