Onur BİLGE
“Mahmur Prenses,
Seni nasıl sevmişim, şimdi düşünüyorum da Hülya’m… Uykulu gözlerini, masum tebessümünü…
Ayakta uyuyorsun, öylesine yorgunsun. Gözlerin yarı açık, beynin gidip geliyor… Saçların darmadağınık, ayaklarınsa çıplak... Küçücük yumruğunla dayıyorsun çeneni. Kime küskünsün bilmem, bakışında kırgınlık… Zaten sende kronik, taşıdığın hırçınlık… Yansıtsan da ortada, yansıtmasan da orda…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta