Onur BİLGE
“Mahmur Prenses,
Seni nasıl sevmişim, şimdi düşünüyorum da Hülya’m… Uykulu gözlerini, masum tebessümünü…
Ayakta uyuyorsun, öylesine yorgunsun. Gözlerin yarı açık, beynin gidip geliyor… Saçların darmadağınık, ayaklarınsa çıplak... Küçücük yumruğunla dayıyorsun çeneni. Kime küskünsün bilmem, bakışında kırgınlık… Zaten sende kronik, taşıdığın hırçınlık… Yansıtsan da ortada, yansıtmasan da orda…
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta